The concept of “A Long Saturday” as formulated by George Steiner is inspired by the New Testament’s narrative of Friday – Saturday – Sunday. Specifically, it refers to the death of Christ on Friday, when darkness spread over the earth and the Temple veil was torn in two. This is followed by the uncertainty of Saturday, where nothing happens, nothing moves, and finally, the Resurrection on Sunday.
Metaphorically, this narrative structure serves as a social commentary for the present age. In the intermediate transitional space that Steiner calls “Long Saturday,” there is an awareness of destruction as well as an expectation like an undercurrent current of hope. Under this condition, individuals embark on a journey of introspection, reassessing their core principles, shedding their pre-existing selves, and embarking on a quest to forge fresh identities.
The photographic series “A Long Saturday” consists mainly of staged portraits of individuals in outdoor spaces, as well as landscape photographs without human presence. The photos are inspired by the atmosphere that Steiner attributes to the Long Saturday. They capture people standing still and awkward at crossroads, in barren landscapes, and in inhospitable environments where traffic signs emphasize prohibitions and the difficulty of defining and harmonizing with the surrounding place. Each person photographed is a flâneur which is constituted through the representation. Without a defined identity, they are a “hidden” person who has not yet been discovered.

Το σχήμα “A Long Saturday” που διατυπώνει ο George Steiner δανείζεται από την Καινή Διαθήκη το σχήμα Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή. Δηλαδή, ο θάνατος του Χριστού την Παρασκευή όπου το σκοτάδι απλώνεται πάνω από την γη ενώ το καταπέτασμα του Ναού σκίζεται στα δύο. Ύστερα ακολουθεί η αβεβαιότητα του Σαββάτου όπου δεν συμβαίνει τίποτα, τίποτα δεν κινείται και τέλος, η Ανάσταση της Κυριακής.
Το αφηγηματικό σχήμα, μεταφορικά, λειτουργεί ως κοινωνικό σχόλιο για τη σημερινή εποχή. Στον ενδιάμεσο μεταβατικό χώρο που ο Steiner ονομάζει «Μακρύ Σάββατο» περιέχετε η γνώση της καταστροφής αλλά και η προσδοκία ως ένα υπόγειο ρεύμα ελπίδας. Σε αυτή τη συνθήκη, οι άνθρωποι επαναπροσδιορίζουν τις αξίες τους, χάνουν τις διαμορφωμένες ταυτότητές τους και αναζητούν νέες. Η φωτογραφική σειρά “Α Long Saturday” αποτελείται κυρίως από σκηνοθετημένα πορτρέτα ατόμων σε εξωτερικούς χώρους καθώς και από φωτογραφίες τοπίου χωρίς ανθρώπινη παρουσία. Οι φωτογραφίες εμπνέονται από την ατμόσφαιρα που αποδίδει ο Steiner στο Μακρύ Σάββατο. Σε αυτές αποτυπώνονται άνθρωποι ακίνητοι και αμήχανοι σε διασταυρώσεις δρόμων, σε τοπία άγονα και σε αφιλόξενα περιβάλλοντα που τα σήματα οδικής κυκλοφορίας τονίζουν τις απαγορεύσεις και τη δυσκολία προσδιορισμού και αρμονίας τους με τον γύρω τόπο. Ο κάθε φωτογραφιζόμενος είναι ένας μετέωρος πλάνητας ο οποίος συγκροτείται μέσω της αναπαράστασης. Χωρίς να έχει διαμορφωμένη ταυτότητα είναι ένας «κρυμμένος» άνθρωπος που δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί.